Senden Sonra Mekânsız Olur Zaman
Neye yarar ki akşamın ensestliğinde
Ufka paralel yatan gölge
Işığın uykusuna kanmışsa yitik nefes
Muzdarip aldanış
Daha çok uslamlama
Uzanıp sesine dokun sesim geldiğinde
Bakışın kadar uzak
Soğuk
Ellerine sindiğinde
Sin
Kıvrımı
Toprak ilişince tin
- Kalbimdir mühür -
Suskun muştu
Bırak düşünsün bin kere
Ayaklarında isimsiz ölülerin
Ezber bozan gövdesiyle
Irmakları yıkar kutsandığı dua
Ateş dağlanır haresine
Hangi bedensiz dokunsa tenine
Soğuk aldanıştır
Işık susar dilinde
İşte o an bir ceylan iliklerimde irkilir
Mesken kurar hafızı olmayan ölümlere
Sarmalanmış havı düşünce boynuna
Dokunma tarih olsun
Evcil toynaklarında
Mecnunsuz bir dağ aşk dokununca doruklarına
O kâğıttan mumyalanmış sevda
Lotus bozgununda papirüs kokan
Ters kapatsan
Çöl yutar
Gelir gözlerine vaha
Bir sembol çizer
Heceye bölünmez
Tek kelime daha...
Yasak ilişkiyi yaşar gece gün ile
Kollarında solgun bir bahar yığılır
Nefes nefes
İki dargın kirpik
Kımıldatır buzdan çözülmüş gibi damlaları
Yağar içten içe
İçli bir ses olur dokunur sensizliğime
Sessiz geçen son gece
Ufka ayrık
Karanlık hırsı sinmiş kafes aralığına
Esaretin kalınca soğuk koynunda
Birleştiği noktada gece ve gündüz
Neresini çevirsen aynı
Daire
Zaman kavramsızlığın utancında
Ne gece
Ne gündüz
Kalır
Sen gidince...
Yasak ilişkiyi yaşar gece gün ile Kollarında solgun bir bahar yığılır Nefes nefes İki dargın kirpik Kımıldatır buzdan çözülmüş gibi damlaları Yağar içten içe İçli bir ses olur dokunur sesine
Sessiz geçen son gece
Ufka ayrık Karanlık hırsı sinmiş kafes aralığına Esaretin kalınca soğuk koynunda Birleştiği noktada gece ve gündüz Neresini çevirsen aynı Daire Zaman kavramsızlığın utancında
Ne gece Ne gündüz Kalır
Sen gidince...
zamanını geçişine bent olmuşsun abim ve utandırmışsın gitmeleri...
günümün şiiriydi... çok çoook güzeldi...
sevgilerimle😙
Kalemine sağlık abilerin yakışıklısı... sevgilerimle...
K.İ.
Toprağa gelin olmuş sevgili gözyaşı yerleşmiş gözlerin yerleşim yerlerin...Kalem hayat çizer bölünmeden tek bir kelime ile AŞK der şair. Gece gün birbirine girer yasaklı gibi...Kışın kollarında bahar yok olur sayılı nefes içinde kirpikler oynatır kendini çiğ gibi dökülür içten içe sızlayan yürek seslenir sessiz kalan geceler yok artık... Ufuk ayrıldı karanlık tutkusunda soluk alışları aşağı da aynı yukarıda hayat... Akımından utanmış zaman nosyonluğunu kaybedince...
Finalinde ise ;hayat kalmaz sen gidince ne gidişlerin ne gelişlerin ne gülümsemen her şey yok olur seninle hayatımda...
Toprak altında isimsizler ezber bozar ruhun karmaşasında...Irmaklar düşer dualardan ateş yanar canlılığından hangi ruh etrafında olsa aldanışları sunar dilinde şairin bir an da korku sarar kalemi irkilir nefes aldığı halde ölü olduğunu öğrenir hafızsız ölümünün içinde...sarıldığı kadife dökülür boynundan dokunamazsın geçmiş olur yığılır kalırsın örtünün üstüne...Sevgilisiz bir dağın doruklarına dokunmuş aşk mumyalanmış dağ eteklerinde... Koku dağılımında ölüm kokusu bozgun sürmüş...Tersine kapanmış kokular lotus edasında vurmuş her şeyi...
abim abim bu ne hız nasıl bu kadar hızlı olabiliyorsun şaşırıyorum izliyorum ve öğrenebiliyorum :)şiirine geçeyim hemen ben
Başlığından başlamalıyım; kaybetmek sevgiliyi ve yazmak ona zamanın şairde yer bulamaması ve anlamını yitirmesiyle başlıyor...
Şiire gelince;akşamları başlayan yasak ilişkiler gökyüzü ile yer yüzü arasında yıldızların parlaklığına kandırılmış bir nefes acılı aldanışlarım akıla baş vurmada ve sesine dokunmakta aşkın yokluğunda...bakışların kadar soğuk ellerin ölüm kıvrımlarında toprak düşünce ruhuna kalbim mühürlenir sevindiren haberler beklesin düşüncelerimi...