Seni Beklemenin Bu Son Vurgunu

kırık bir kalp sönük bir mehtap
ve gece boylarında yalnızlığıma
kattığım kadehimdeki şarap

sesizligini örtüyorum üstüme karanlığın
sussun
kimseler dokunmasın ahraz zamanlarıma
ne varsa yokluğundan masamda mezem

bir yudum yalnızlık içiyorum
birde seni söylüyorum
hicazı bozuk soluğumda dolanıyorsun
güç bela

seni anmanın yasındayım
umutlar yitirdim sana biriktirdiğim
hatıralar can cekişir düşlerümde
mutluluğun resimleri soluyor gözlerimde
bir bakışın kaldı bakışımda beni aldatan
birde saçımdaki ak"a düşen sen

seni beklemenin bu son vurgunu
senli bu son demi zamanın
yokluğunda bu son yası mehtabın

kırık aynalarda yüzümdeki sen kaldın
bir seni terkettim birde o eski beni
senli olan dünlere küstüm
gecmişe duvarlar ördum
sensizlik ektim bu güne

gittiğin yerde kal
gelmeler hüzünler anlatır sana yar