Seni Böyle Yaşıyorum.

Gecenin soğuğu bedenime işlerken
Yüzüme çarpan yağmura inat
İstanbul sokaklardında nereye gittiğimi bilmeksizin
Rüzgarın uğuldayan sesiyle seni arıyorum.

Bazen bir göz yaşı oluyorsun
Gözlerimden süzülen
Bazende ne makamı nede ritmi olan bir türkü
Dudaklarımdan düşmeyen.
Kendimce sesizce yaşıyorum seni.

Bazen şarap şişelerinde
Meyhanede köşelerinde
Seni ve gecmişimizi arıyorum.

Geceleri yakamoza yıldızlara soruyorum
Kimi zamanda karanlık odamın nemli duvarlarına
Bıkmaksızın tükenmeksizin anlatıyorum seni

Bazen kendime duygularıma söz geciremiyorum
Öyle oturuyorki yokluğun yüreğime
İşte o zaman tüm martılar yıldızlar
Gök yüzü bile korkuyor benden
İşte ben seni böyle sesiz fırtınalarla yaşıyorum.

Kendimi yavaş yavaş öldürsemde
Seni içimde öldüremiyorum.
Birde sana verdiğim sözü tutuyorum.
Her aklıma düştüğünde solgun yüzümde bir tebesüm oluyorsun.
İşte ben seni böyle sesizce ve kendimce yaşıyorum..........