Seni Sensiz Yaşatmalarıma...

hüznündeyken
yanar durmadan
gecem

bense üşürüm
sensizliğin
ürperten soğukluğunda

hasretinin
kör karanlığında durur
yetim düşlerim
dinmez fırtınam
mevsimler
dargındır bana

artık yoruldum

yaşatmadığın varlığını
bırakırken
avuçlarıma
yokluğumla sev
dedin ya!

hadi o zaman

yüreğini
ser ki gözlerime

karanlığı
çekip de bir kenara
gülüşlerini
ört ki üzerime
ben
bugünden alıp
yarınlarıma

gidebileyim
seni sensiz yaşatmalarıma..