Seni Sevebilmek Seni...

Hayallerde yaşatmak seni;
Sen yokken bile seninle olabilmek.
Sesini duymadan sana seslenebilmek
Yüzünü görmeden sılayı dindirmek,
Hasreti bitirmek...

Issız sokaklarda aramak seni;
Bulamayacağını bile boş boş bakmak.
Gözlerini görmeden sevdaya akabilmek,
Durulduğum yerde seni bulabilmek.

Sen yokken hayatı yaşayabilmek;
Bir bebeğin tebessümünde,
Yaşlı bir ananın şefkatinde bulabilmek
Dağların yeşiline, bozkırın kahvesine,
Denizlerin mavisine adını yazabilmek.
Kadere seninle boyun cefaya katlanabilmek...

Gördüğüm her şeyi sana benzetmek;
Kuşların kanadında özgürlüğe seninle süzülmek.
İdama mahkumken ben, son arzum sen olabilmek,
Hayata her seferinde seninle selam verebilmek...

Her sevda sözcüğünde, sen akla gelebilmek
Edatı, tümleci, alfabeyi seninle sökmek
Birler, binler, milyonların arasında seninle kaybolmak.
Dünyanın bir ucundan diğer ucuna seninle varabilmek...

Aşkı sende bulmak; Ferhat şirin, kerem aslı olmak,
Sevdayı adınla özleştirmek sana sindirebilmek sen olabilmek
Kara sevdanla başkasına bakamayarak
Sana kör olmak.
Dualar edip yaratandan yalnız seni dilemek...

Bir ömrü yolunda bittirip
Ecele gülerek gitmek;
Son nefesimde bile ismini zikredebilmek.
Yaşama tek kurşun sıkıp,
Ebediyete beraber varabilmek.
Azraille dalga geçip, kaderle alay etmek...


Şarkılarda, türkülerde seni sevmek;
En umulmadık anda aşkımla
Seni şiirlere dökebilmek,
Notalara, melodilere seni tonlamak
O kadar sakinken ben
Sana tutkun delirmiş şair olabilmek...


Tüm renklerin içinde seni aramak;
Kırmızını masumiyetini,
Mavinin özgürlüğünü sende görebilmek
Yeşiller içindeyken sen
Cennet bahçelerine uzanabilmek,
Uçsuz gökkuşağının altında seni bulabilmek...

Sevmek canından bile çok sevmek seni;
Bülbülü kıskandırıp, gülleri ayaklarına serebilmek
Candan cananı kıymetli bilmek uğrunda ölebilmek.
Yalnız seni sevebilmek seni,
Seni sevebilmek seni...