Seni Seviyorum! Deseydim...

Gözlerim her gün görürdü de seni
Ellerim bir gün dokunamazdı tenine,
Bir kez olsun duyamadım sesini
Uzaktan yosun gözlerine
Bakmakla yetinirdim.

Her sabah yanımdan geçerdin de
Bir kez selam vermezdin.
Her yanımdan geçişinde
Kokun iliklerime kadar işlerdi
Diyemezdim...

İçimden ağıtlar yakardım,
Ne şiirler, ne şarkılar okurdum
O yosun gözlerine,
İçimde volkanlar patlardı da
Duymaz geçerdin...

Sen benim ilk sevdiğimdin
Oysaki ben senin,
Ne ilkin olmak istedim
Nede sonun, böyle bir çabam hiç olmadı
Olmamalıydı... Olamazdı zaten...

Çünkü,
Platonik bir aşktı bu
İmkansız ve engellerle dolu.
Vazgeçmeliydim
Kurduğum hayallerden,
Düşlememeliydim seni,
İmkansızı daha da fazla
İmkansızlaştırmamalıydım...

Her şeye rağmen yinede
Seni seviyorum!!
Deseydim ne derdin?
Gider miydin?
Yoksa sende benimle yanar mıydın?


( Çok eskilerde kalmış birine yazılmıştır... )