Senin Yüzün!!!

Herşeyi unutturuyordu yüzündeki gülümseme
Tarifi olmayan mutluluğa erişiyordum
Herkes sarhoş olmak için mehtaba bakarken
Ben içki kadehlerimi senin gözlerinde bitiriyordum

Güneşten kopan parçanın toprak çatlatan sıcaklığını
Goncagül tazeliğindeki dudaklarında buluyordum
Ay beyaz teninin parlaklığına uzandıkça
Dalga dalga, köpük köpük yakamoz oluyordum

Gülüşündeki gamzelere baktıkça engin bir uçurumu anımsıyordum
Hani o güzelliği görmek istersinde, tüylerin ürperir yaklaştıkça
Ölüm pahasınada olsa bakmak istersin ya o boşluktan aşağıya
İşte her gülüşünde tüylerim ürperiyor ölüm pahasına bakıyordum

Ben senin hiçbir şiirde tarif edilemeyen yüzüne dokunuyordum
Her dokunuşta içimden havalanan beyaz martılar benliğimi sarıyor
Şuursuzca bir yerlere uçuşuyorlardı ve ben onlara kızamıyordum
Bunca yaşanan aşk furyası içinde ben yalnızca bu yüzü arıyordum

Evet yüzün...
O Senin Yüzün!!!