Sensiz Ayların Şiiri ( Eylül Ağlardı Haline) I

Aylardan ocak,
Yine yokluğunla akşam olacak,
Kavgalı gökyüzü bulutlarla,
Korkarım bu aşk son bulacak,
Sokaklara olan olacak,
Bulutlar az sonra ağlayacak,
Köşebaşlarında sensizliğim ıslanacak.

Şubat geliyor açın kapıları,
Tamamına ermedi bu şubat,
Hep yarım kaldı umutları,
Diğerleri gibi tam olmadı,
Ermedi sevdası,
Aşkı sevgiliye ulaşmadı.
Eksik kalan günlerde,
O da benim gibi noksandı,
Günlerde eksik kalan senle,
Şubat geliyor şubat,
Üşürsen sarıl bana,
Böyle son bulsun hayat,

Mart kapıdan baktırıyor,
Değişen bir şey yok benim için,
Gözlerim yollarda, yaşlı gözlerim,
Yeni yürüyen çocuk gibi,
Adımlarına yenik düşlerim,
Soğuk, ayaz geceler,
Dudağımda ismin ısınır.
Yanar şiirlerimde kelimeler,
Mart kapıdan baktırıyor,
İçimden isyanlar yükseliyor.
Canım acıyor acım,
Bir ay daha geçiyor,
Sensiz okyanuslar gibi yalnızım.

Gözlerimi açtım aylardan nisan,
Ne güzel yaraşmış sana,
O endamına denk yeşil fistan,
Kırmızı volkanlar düşmüş dudaklarına,
Öpmeyi arzuluyor insan,
Bir an düşünmüyorum inan,
Damla damla yüzüme vuran,
Dudaklarımı ıslatan yağmurları,
Sensiz oluyorken aşkın akşamı,
Nisanken aylardan,
Kadehlerden içiyorum acımı,
Geçmek bilmese de zaman,
Seni düşünüyorum sevgili,
Ne güzel yaraşmış sana fistan.




Not: Düştüm ayların peşine / Baktım her birinde bir sen var/ Eylül ağlardı haline diyeyim dedim önce / Şiiri kıskanırdı aylar / İki ismi veriverdim bende / Ne ararsan var / Okunan bu şiirde...