Sensiz Yaşayacak Kadar Güçlü Değilim

Sensizliğin ilk saatleriydi
Boş boş yürüyordum sokaklarda
Birden sendeledi ayağım
Elimi uzattım sen varmışcasına
Bir yabancı tuttu kollarımdan
Teşekkür ettim uzaklaştım oradan
O an anladım ki sen artık yoktun.....






Şimdi sensizliğin ilk gecesi
İçimde bir burukluk,,
İçimde acı,,,,
Sensiz geçmeyecek bu sızı....
Ve biliyorum,,,
Hiç bitmeyecek bu sancı....





/ Sahi şimdi biz diye birşey yok değil mi /





Sen başkasıyla mı birleştireceksin hayatını
Onuda dizlerine yatırıp okşayacakmısın saçlarını
Bana baktığın gibi mi bakacak gözlerin ona
Hatıralarınız olacak,,
Anılarınız çoğalacak
Ve sen bilmeyeceksin ki
Ona her dokunuşunda bu yürek hissedip
Param parça olacak....






Ya o seni benim sevdiğim gibi sevebilecek mi
Dokunabilecek mi ruhunun en derinlerine...
Bu daha sensizliğin ilk gecesi
Acıtıyor yanlızığın yüreğimi
Ve gidişinle anladım ki




//Sensiz yaşayacak kadar güçlü değilmişim sevgili///