Sensizliğin Ardından Demlenen Zaman

Bir haziran akşamüstüydü,

Seni ilk görüşüm.

Hızlı adımlarla,

Bakış atıp geçtin yanımdan.

İşte o an itibariyle,

Sevginle yanmakta yüreğim.





Bir sabah,

Fırına senin için gideceğim.

Taze çıkan ekmek elimi yakarken,

Koşarak yanına geleceğim.






Bir sabah,

Yağmur yağarken dışarıda,

Ben hiç aldırış etmeden,

Senin kapının önünde ,

Seni bir an görürüm diye,

Sırılsıklam bir şekilde bekleyeceğim.






Bir sabah,

Karlar örterken yolları,

Ben sana kavuşabilmek için,

Engelleri aşıp geleceğim.







Bir sabah,

Sonbaharla birlikte ,

Sensizlik ile

Son nefesimi ,

Bir ağaç altında vereceğim.

Aklımda seni gördüğüm,

O ilk an canlanacak.

Ve sana kavuşmamı,

Hoş görmeyenlerin sesleri yankılanacak.

İki damla gözyaşı akacak yanaklarımdan.

Sensiz ve sessizce ebediyete göçüp gideceğim.