Sensizliğin Gölgesindeyim

Sensizliğin gölgesini koydum cebime
Usul usul ...
Gidiyorum

Vurulmuş nağmeler dudaklarımda ...
Sözü bitmiş kalemler uykularda ...
Hasretinle yüreğim , sanki binlerce Himalâya ...
Sensiz virane gecelerden yoruldum yâr ...
Artık susuyorum

Çayım bir akşamüstü sensizliğe demleniyor
Yokluğunla buruk kahvem , özlemini tütüyor
Buğular doluyor bakışlarıma yarım yamalak
Yüreğim mavi-yeşil gözlerine dalıyor
Üşüyorum

Issız odalarda gölgelerine sarılıyorum
Duvarlara asılı tebessümlerine tutunuyorum
Evi ısıtmıyorum sensizken birtanem ...
Sen gelene kadar , yemin ettim üşümeye
İnan ... her yer buz tuttu ...
Donuyorum

Rüzgârımsı dönüşün esiyor odalarda bekliyorum
Kurumuş çiçekler diziliyor hayallerime saklıyorum
Sessizce bakan resimlerinde kopuyor kıyametlerim
Alacalı akşamları bir bir vuruyor ellerim
Uzaklara lânet ... gidişine şikâyet ...
Yokluğuna bilsen nasıl da sövüyorum
Ve suskunluğumu alıp avuçlarıma ...
Ağlıyorum

Bilsen bu kaçıncı şafak ... sökmeyen
Ya şu kimbilir hangi güneş ... doğmayan
Serseri geceleri döküp bakışlarıma ...
Yokluğunu asıp şarkılarına ...
Kimbilir kaçıncı kez birtanem , seni dinliyorum
Pusulamı yitirdim ... yönümü kaybettim
Her gece ... her gece senin boşluğuna
Düşüyorum

Yollar yamaçlarımı dağlıyor durmaksızın
Mesafelerde kayboluyor yürek sancılarım
Sen sıkıyorum odalara ...
Sen gibi kokmuyor
Mavi-yeşile boyuyorum evreni ...
Sen gibi bakmıyor
Çaresiz , şarkılarının yanıbaşına oturuyorum
Sesine dokunuyorum ...
Ve ... Ağlıyorum birtanem

Durdurdum tüm saatleri dün ...
Şimdi onları yeniden ...
Dönüşüne kuruyorum canım , dönüşüne kuruyorum .