Sensizlik

Gözlerimin ,gözlerinin buğusunda ,
Belki de bir masalın içinde bilmiyorum...

Geceme sokulan yıldızsız karanlığa sığınmışım,
Takvimimden yırtılmış sayfalardan,
Yere düşen bir yaprakta asılı kalmışım bu günümde...
Gözümse geleceksin diye beklediğim kırık kapıda ...

Bir ses olmalı çok uzaklarda .
Yüreğimi ısıtan, aşkının ışığı yansımalı
İçimdeki celallenmiş fırtınalar sarmalı dört bir yanını
Sensiz boş odamı...

Neden hep ağlatansın?
Beni benden alan
Hüzne boğup karamsarlaştıran,
İçimde sevgisini yaşatan
Sana dır bu isyan, figan...

Çıkmazlarımın esirimiyim yoksa,
Yoksa tutsak mıyım sana ?
Ayaklarım prangada...


Neden her acı yüreğimi dağlıyor?
Her yaram bende kabuk bağlıyor...
Bilmiyorum...

Olur ya ağlarsam senden uzaklarda,
Duyma sen sesimi,
Nemli bir kalp bıraktın nasıl olsa,
Ardın sıra...

Kimi bir serüvenin kahramanı olma sevdasında
Kimi bir aldanışın dönülmez keşkesiyle yaşamakta
Hayat denen kısa ama göreceli saltanatta...

Keşkem benim,
Armağanım,
Serüvenim meleğim...
Şimdi sen nerelerdesin...

Kanadım kırık ,
Yalnızım çaresizim ağlamaklıyım...
Bilirim düşünde düştü düşlerim,
Kafayımı sıyırdım yoksa ?

Martıların gagasına iliştirdim geldi mi ?
Geldi mi söyle bana ?
Mavi umutlar saldım ben sana...

O açtı aç gagasını cılız bir umut
Ufakta olsa doldurdun tıka basa çığ gibi özleminle
Yalnızlıkla ördüğüm boş odanın her adımında,
Minicik gözlerle aradım durdum sensizlikle ördüğüm duvarlarda...
Bekliyorum öyle geleceksin diye gecenin kısrağında...
Şimdi bütün meçhul yollar ,
Git gide uzuyor inadına uzayan gecelerim gibi bana...

Benim tutkum ,
Benim benliğim sendin !
Okyanusum,
Güneşim,
Yıldızım...

Şimdi nerdesin ?
Sensizlik kor ateş...
Hasretin armağan,
Ardın sıra tek bana kalan.
Bak gör ne haldeyim...
Kendimin sürgünüyüm bom boş odamda...

Karanlık bir gecenin sessizliğiydi mateme boğulan...
Yalnız,yorgun ve bitkin..
Ardın sıra tek kalan...
Ve her sabah alt üst olan.....
Tek kalan...
Koskoca bir
S e n S i z L i K