Serçe
I
çıkılan her tren yolculuğunda, esmer kumaşlı
bir valize sığmayacak kadar küçülüyordu hayat
boş bir vagonda ayakta kalan sevdalarımız, ve
yorgunlaştırılmış yürüyüşlerde lekelenmelerimiz vardı
yalnızlık, anonsların limitini aşacak kadar uzuyor
her molada unutulan ilk ben oluyor, ağlıyordum
Ey aptallığım dedim sonra, ey uysal hatıralarım
bir ben kadar ben etmedin hiçbir zaman, biliyor musun?
rahminden şiirler yağdırdığım bulutlar geliyor aklıma
bir kurşun arıyorum bir kurşun, bir kuşun
kanatlarıyla tutunurken yaşama, bir kurşun bulun
ihanet etmesin namlusuna
çekip gideyim ansızın, yaşamak zor gelsin
bir vakit konuşmayalım, susmak da zor
kille çehrelenen bir fırat akşamında vurulalım
su aksın, gözlerin gelsin aklıma, ölmek de zor
II
aşk, bir serçenin pislemesiydi omuzlarıma
"bana da şair dediler Temo, -ne acımasız iftira !"
tüm nehirler kuruydu aslında, yağan yağmurdu, ve asıl yanılgı;
Tanrı'nın kıskandığı yalnızlığımdı
III
inzivasındayım, kendimden artakalan soyut bir iç çekişin
ölüm küskün bu aralar, ki kaçaklığıma laf ettirmem
en delikanlısıyım caddelerin, biraz sarhoş
her sabah okşar başımı azrail, sevecen
korkak bir sokak lambasını yurtlanırım, söner
bir şiirle tutuştururum geceyi, üşürüm
ilk okumayı öğrenmiştim yazmadan evvel
dar puntolu gazete sayfalarında düşünmeyi
ki suç dediler sevdim, şimdi her vakit düşünürüm
IV
yıkılıyor suretimin kıvranışları, ince
fay hattında kalıyor bir gece, kırılgan
aslında, yalnızlık tanrısıyım şimdilerde
tapanlarım da var üstelik, taşlayan silüetler de
öylesine yazdığım tüm şiirleri damıtıyorum yüreğimden
belli belirsiz bakışlar düşüyor penceremin gölgesine
isminin, her harfini ayırıyorum birbirinden
keskin dudaklarınla açıyorsun alacalı umutlarımın üstünü
korkuyorum öksüz bir ceylan kadar, ne yöne savursan saçlarını
ruhumda meneviş iklimler sancılanıyor, bir bağbozumu kadar
dedemin, o meşhur kösteklisinden süzülüyor
kendimce yasallaştırdığım yasadışı tüm intihar vakitlerim
en çekici kadınlarını çıkardım
anonim hikayemin müsvedde kırgınlıklarından
artık gözlerin; siyah-beyaz, sol-sağ ve tabiki melek ile şeytan..
V
çekilmeyi bekleyen tetikler var bir yerlerde
temizlenmemiş yürekler, titreyen ellerin
gözlerinde mağrur gülümseyişler, duyuyorum
inerken şehirlere kayıp çocuklar
bir şarkı kendini baştan yazıyor
her kadın annem kokuyor, her kadına ağlıyorum
omzumda bir serçe pisliği, ve ben
en çok sensiz bir gülüşe alışıyorum...
Irmak - Aralık / 2012
''her sabah okşar başımı azrail, sevecen''👍
Bunun bilincinde olan bir şaire her şeyden önce bir insana ne denilebilir övgüden başka...
Üstat Necip Fazıl'da öyle diyor...
''O demde ki perdeler kalkar perdeler iner Azrail'e hoş geldin diyebilmekte hüner.''
Güzel bir şiir kutlarım yürekten Irmak bey...🤐👍🤐
Güzel çok güzel...Diyecek fazla söz bırakmamış şiir....Hüzün,keder ve işte insan...Tebrik ederim....😊😊