Serzeniş(miş)

Saçmalıklara batmasıydı inançsızlığı
İstenmeyen törende mevzi yeri
Çaresiz çırpınışlar ve kalabalık boşluk
Düşler kurban vermeye başlar

Ruhunu kaybetmiş gelen gidenin
Kim olduğunu arar
Kim bilir ne zamandır yürüyorlar
Vücut dilinde bacaklar itaatkar

İnsan gibi insan maksut edilecek ken
Hakir bile hayıflanır kendin den
Muhannet kendine bile olmuş ken namert
Psişik konum da tren gibi geçer ironiler

Kazanılan savaşın ganimeti yok
Tedip edilmiş ken dim(ağlar)