Sesin Ağlıyor Hala Sokaklarımda

sen gittin ama,
bana seni hatırlatıyor bu her nüsha...

sabah telaşımın çanları gibi,
rüzgarın yelken direklerini öptüğü ıslıklar...

başıboş bulutların gazabından korkuyor sanki,
tanrının güneşe emanet ettiği ışıklar...



aşkımız küçülüyor gururumuzun karşısında
el pençe divan duruyor öylece
gönlümüze vuran dalgaların akınıyla,
yıkılıp dağılıyor kumdan umutlarımız...

bakışlarımız,
umutlarımızdan bozma kum fırtınalarına dalıyor sessizce...
kirpiklerimize tutunan kum taneleri,
boy boy sıra sıra
hatırlatıyor sevda dolabına astığımız o meçhul hayaletleri...

sen gittin ama,
bu yokluk bana sade seni kaybettirmedi
senden çok daha fazlasına,
muhtacım şimdi...

her, gün ağarmasının pencereme yansımasında,
sürüsüne bereket hatalarım,
tırnaklarından ateş fışkıran bir tokat gibi,
çarpıyor suratıma...

alışamadım,
ayyuka çıkmış ayrılığımızın kapı önlerine pusmasına
adımlarımın bir eşik uzağında bekliyor kabuslarım...

kulakları sağır eden bir uğultu kopuyor,
gündüzüme haram olan gökyüzünün teraslarında...
belki de haykırıp hesap soruyor dualarım,
senin kadar çaba göstermediğimden kavuşmak adına...

sen gittin ama,
sesin ağlıyor hala sokaklarımda...

20 Haziran 2009 166 şiiri var.
Beğenenler (1)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (9)
  • 16 yıl önce

    Zordur bir gidenden geriye kalan olmak Geçmişle yaşamak ve unutamamak

    Tebrikler

  • 16 yıl önce

    sen gittin ama, bu yokluk bana sade seni kaybettirmedi senden çok daha fazlasına, muhtacım şimdi...

    her, gün ağarmasının pencereme yansımasında, sürüsüne bereket hatalarım, tırnaklarından ateş fışkıran bir tokat gibi, çarpıyor suratıma...

    alışamadım,

    yüregine saglik👍👍👍

  • 16 yıl önce

    sen gittin ama, bana seni hatırlatıyor bu her nüsha...

    sabah telaşımın çanları gibi, rüzgarın yelken direklerini öptüğü ıslıklar...

    başıboş bulutların gazabından korkuyor sanki, tanrının güneşe emanet ettiği ışıklar...

    aşkımız küçülüyor gururumuzun karşısında el pençe divan duruyor öylece gönlümüze vuran dalgaların akınıyla, yıkılıp dağılıyor kumdan umutlarımız...

    bakışlarımız, umutlarımızdan bozma kum fırtınalarına dalıyor sessizce... kirpiklerimize tutunan kum taneleri, boy boy sıra sıra hatırlatıyor sevda dolabına astığımız o meçhul hayaletleri...

    sen gittin ama, bu yokluk bana sade seni kaybettirmedi senden çok daha fazlasına, muhtacım şimdi...

    her, gün ağarmasının pencereme yansımasında, sürüsüne bereket hatalarım, tırnaklarından ateş fışkıran bir tokat gibi, çarpıyor suratıma...

    alışamadım, ayyuka çıkmış ayrılığımızın kapı önlerine pusmasına adımlarımın bir eşik uzağında bekliyor kabuslarım...

    kulakları sağır eden bir uğultu kopuyor, gündüzüme haram olan gökyüzünün teraslarında... belki de haykırıp hesap soruyor dualarım, senin kadar çaba göstermediğimden kavuşmak adına...

    sen gittin ama, sesin ağlıyor hala sokaklarımda

    tebrik ederim

  • 16 yıl önce

    ... her, gün ağarmasının pencereme yansımasında, sürüsüne bereket hatalarım, tırnaklarından ateş fışkıran bir tokat gibi, çarpıyor suratıma... ...

    tebrik ederim👍