Sesindeki Soğuk Rüzgar

yoruluyorum

senden gelecek her kötülüğe kulak tıkıyor beynim
saatin peşinden koşuyor
telefonun sesini içimden tekrarlıyorum

yalnızım

kalbim kanat takmış uçuyor sanki
ama acısınıda en derinden yaşatıyor hani

susmak çözüm gibi geliyor
aynaya baktığımda kafamda bin tane kelime sana söylenmek üzere
hepsini soruyorum
bide cevap alabilsem

yıkılıyorum

sesinin soğukluğunda kayboluyor umutlarım
geceye düşen ayazda üşüyor çıplak bedenim
ve deprem gibi sarsıyor her yanımı hüsran

ölüyorum

cansız bedenim karanlık sokaklarda kaybolup gidiyor
ya bir kanatsız kurşun uçuveriyor namlunun ucundan kalbime
yada sonsuz uçurumu görmeyecek kadar kör ediyor bu aşk

ben bitiğim
bitirdim bu aşk uğruna tüm benliğimi
saklandım duvarlar arkasına
yok ettim kimliğimi
bir söz
bir sessiz iç çekişti telefonun ucundaki
sen yokum artık dedin
ben bittim