Sessizce Kaybolmalıydım...

Gidiyordum...
Dilimde hüzünlü bir ezgi,
Kulağımda ayrılığın hüzzam sesi.
Ama;
Yıldızlar inadıma parlaktı o gece,
Karanlıklar inadıma aydınlık.

Oysa görmek istemiyordum yollarını ayrılığın,
Bu sokaktan geçerken sessizce kaybolmalıydım.
Yolların çakıl taşlarına basarken ayaklarım,
Yılların hesabını yaparken duygularım,
Acırken sol yanım,
Ayrılığa sakladığım,
Akarken gözyaşlarım,
Sen orda olmamalıydın,
Ve ben sessizce kaybolmalıydım...

Görmemeliydin gözümden düşenleri,
Görmemeliydin üzgün çehremi.
Duymamalıydın boğuk sesismi,
Duymamalıydın acı sözlerimi.
Sen orda olmamalıydın,
Ve ben sessizce kaybolmalıydım...

Ama;
Yıldızlar inadıma parlaktı o gece,
Karanlıklar inadıma aydınlık.

Bu son veda yetim kalmalıydı,
Ten canı son kez oyalamalıydı,
Yürek güzel hatıralarla avunmalıydı.
Gözlerin,gözlerime bakmamalıydı,
Ellerin ellerimden tutmamalıydı,
Sözlerin onikiden vurmamalıydı,
"Gitme!Kal!"deyişini duymamalıydım.
Sen orda olmamalıydın,
Ve ben sessizce kaybolmalıydım...


27.05.2009