Sevgi Her Yıl Yeniden Doğar ...

Hani sen her yıl yeniden doğardın
Hani karanlık dehlizlerde her vuruluşun
Yeniden dirilişindi senin ...

Hani mehtap'tı sevgilin?
Nerdesin !!!
Yoksa şu yerde boylu boyunca yatan mı.
Senin küskün bedenin ?

Yine mi vuruldun ılık bir yağmurun ardından
Yine mi hırpalandın hiç anlamadan
Yokluğun yağıyor baksana.
Kurşuni bulutlardan ...

Sinsi bir füzede kayboluyorken yarınlar
Binlerce çocuğun umudunda talanlar ve
Kirpiklerinde henüz kurumamış yaşlar ...

Ve sen ...
Vurulmuş bedeninle halâ yerdesin ...


Aç gözlerini asırlık sevgi
Duy çığlıklarımı ne olur!.
Duy da
Uyan artık şu ölüm uykundan...

Ölmenin hiç zamanı değil , dirilmelisin

Sen de vazgeçersen !
Gözlerine maviliği kim koyar bebeklerin
Güneş her gün nasıl doğar yine utançsız

Eğer vazgeçersen !.
Nefretlerine , kim çiçek serper yüreklerin

Yüzlerce yıllık hüzünlere
Maziden kalan
Siyahları kuşanmış kinlere
Acılara ağıt yakan gecelere
Nasıl şarkılar söylersin ...


Evreni terkedip de böyle umarsız gidemezsin ...

Karanlık bulutlarını silmelisin dünyanın
Çocuk düşlerine , avuç avuç pembe
Ufuklara kucak kucak mavi
Ve uykulara buram buram zambak dökmelisin ...

Bu gece yeniden doğup
Bütün yıldızları gökten indirmelisin ...

Hadi S E V G İ !
Doğ artık yeniden ...

ZİYADESİYLE GECİKTİN !!!




?Orda, göğe dönük cansız bebelere...?