Sevmek / Ya Iliklerine Kadar Ya Hiç!

//sevmek//

/Tüm güzelliklerin anası/ anavatanı
Güzel düşlerle kâbuslar arasındaki;
Karşındakinin mahiyetini anlamakla
Anladığını yaşa(yabilmek)mak arasındaki zaman/

Dile kolay kalbe ağır bir duygu!..

Çocuksu oyunlardan çocuksu ayrılmalara dek
Tüm paylaşımların Kümülâtif toplamı

Bahçelerden çaldığımız eriklerin tadından
İlk gençlik çağlarındaki
Uğrunda ilk yalanların
Kızarmış yanaklara düştüğü
Hafif/ten dokunuşları hazzına dek
Bir hayatı içine sakladığımız
En dibinde ham erik tatlarının
Ve ilk aşkların durduğu
Üzerinde ise Depresif ve
neredeyse bir hayat boyu
'Melankolik' bir türkü tutturduğumuz
Altındakilere methiyeler dizip
Pelesenk kurduğumuz
Hayatın mücevher kutusu
// sevmek //

Uğrunda en çok uğraştığımız
Ama Söylemekte en çok zorlandığımız
Aynada yapılan denemelerin
Çok kere boşta kaldığı o nezih iki kelime!..

Seviyorum demek büyük bir aktarım.
Hele seni seviyorum demek,
Seni seviyorum diyebilmek en büyük erdemdir
Bir sevgiliye en çok söylenmesi
Belki de en çok duyması gereken kelimedir
Ama ?ne kadar az sevgiliye söylenmişse o kadar erdemlidir'...!

Sevmek dilin kemiği yüreğin iliğidir
Ateşli bir oyun olduğu sanılır
şairlerin önsözü önbelleği belkemiğidir
Oyun değildir ama ateşten daha ateşlidir
Azı çoğu da olmaz
Gayrısıda;
?Ya iliklerine kadardır ya hiç'tir

/sevmek dile kolay kalbe ağır bir duygu/