Seyyah
Seyyahim ben ,
Irkı tarafından tükürülmüş .
Dünyaya yabancı.
Geleceğin dişleri arasında .
Toprak tüm köklerimi yutmuş sanki ,
Hava dallarımı kırmış ,
Ateş tüm iluzyonlarımı yakmış
Ve su mirasımı boğmuş.
Evime dönmek istiyorum ,
Yolumu bilmiyorum .
Kim olduğumu bilmiyorum.
Denizci mi ,denizkızı mı ?
Sebepsiz kaçak ,topraksız yolcu .
Devrilmiş zamanların gerçek çocuğu ,
Belki de kapalı bir çift gözün arasındaki mesafe.
Evime dönmek istiyorum .
Tüm işaretler yanmış olsa da ,
Küllere inanmak istiyorum ...
Bir oda vardı hatırlıyorum ,
Bir kalbin kenarında .
Kapısına kilit vurulmuş olsa da ,
Belki bir kelime ,
Belki bir tekme ,
İçeri girmek istiyorum ...
Çok uzundu yolculuğum ,
Yorgunum .
Artık evime gitmek istiyorum .
Uyumak istiyorum .
Bir cümle kurup tüm duvarları delecek ,
Annemin koynuna uzanmak istiyorum....
yüreğin dert görmesin ablam benim:))) tam da sana layık olmuş:))
okurken aklıma ne geldi bak hani seninle topiclerde yazarken, hani gelip geçenle dalga geçerken, hani kaff gelip bize kızarken sonra biz yaramaz çocuklar gibi sinsi sinsi gülerken.Aitmiydik oraya?
Özledim galiba.))
ben ki yorum konusunda hiç zorluk çekmem ve yazarım.. yalan yok bi şey yazamadım bu şiire, sadece yazamadığımı yazdım..
şiir hakkaten çok güzeldi.. ve bilindik gibi gelsede farklıydı.. farkı hissettirdi hemen.. kaleminize sağlık..
bende evime dönmek istiyorum ama yalanım yok evim neresi bilmiyorum.. ama bilirsem eminim ki gitmekten çekinmeyeceğim, ve bi saniye bile beklemeyeceğim..
çok güzeldi, tebriklerimle 👍😙🙂