Şifası Olmayan Bir Yar'a Kalbim
Morani bir tesbih gibi akıyor zaman avuçlarımdan
kimdin ki kendimden çok yaralıydın
hangi çetrefil yolun yamacına düştün
söylesene hangi yangında soğudu kalbin.?
Ah evin
ateş söndürürmüş kendisini
Bakma öyle
Suskunluğa hükümlü yürüyorum
ötede kırık hayallerle hissiz yüreğim
bir bu eksikti benden
vara yoğa ağlamak
sorsan
Tanrı'nın gözyaşları
Ah evin
Duyduğum bütün sesler yalan mı?
Ezgisine vurulduğum
rüzgârına kapıldığım pierre
küller savruldu saçlarımdan
tenimde fırtına esintisi
öleceğimi biliyordum
ki acının suyuyla şahadet getirdim
Âhh evin
kimse aşktan ölmedi
Sustum !
unuttum bildiklerimi
yüzüm döndü kıblesine
kalbim emrini verdi sevdanın
son bir "sözün" hâlâ aklımda
mumla arar seni her gece tövbemi
"Ya Rabb Eyyûbi sabrını ver yüreğime"
Ahh
aynı acıyla başlar ana ağıdı
beynimde acının zılgıt sesleri
ben alabildiğince çocuk kadın
sesim sığmaz günahın gölgesine
kuşlukta vurulur sevdam
kanıyor söyleyemediklerim
iri bir ağaç can bulur benden
ateşle öpüştüğümde
Dünya kendi kıblesine küsermiş.
Dilimin ucunda adın
şakaklarımda ter
sırrın çözülmez kalbimde
tınısını kaybeder gece
güneş intihar eder bir sabah
karanlıkta bütün renkler aynı
ezberimde sadece suretin var
yine mevlevi olur yüreğim sana
Ah evin
Hayıflanmazdım sevseydin.
Kim sevdi benden öte cennet bildiğim cehenneminde.
Bilme hâlâ
şarabi akşamlar yansır suratımda
göğsüm sırılsıklam iner dergâhına
indikçe helaldir ateşin gözlerime
yanarken düşerdi gölgem duvarlara
selamsız gecelerim hayalin gölgesinde
aynada mahzun duruşun duruyor
gözlerime çarpacakmış gibi bakışların
Ah evin
Sen yine bilme kalbimde varlığını
Anladım ki
yalanmış yaprağın rüzgara özlemi..
sesi yokmuş artık kuşların
öyle soğuktu An'kara
karanlık bir kuyu muydu dünya
Sırtımda bıçak yarası
Kalbimden yar'a aldım
Şapka çıkarttığım hüzün bulutlara selâm olsun
Gizem/Asi
son bir "sözün" hala aklımda
mumla arar seni her gece tövbem
çok beğendim. tebrikler
İmgeler havi fişek gibi kutluyorum şiiri şairi keyifle okuttu şiir kendini
Hep ilhamla