Şiir Sen

Şiir sen ne garipsin emekler gelirsin sürünerek
Yalaka olmaz san
Okuyucun yok ne olursan ol
Kemalin dediği doğruydu
Hürriyeti vatan
Oysa sen ülkende garipsin


Bir yoruma kaç kere eğildin
Mazine dön bak,kendini mülayim gördün
Beğenin seni kıskandı çalmıyordu sazın
Gördüm sızınla sağıldın


Can pazarına düştün hey hat
Kirlendi eteğin
Merak etme met cezir hesapların da kalan
Hesabından
Kendini meddah görenlerin
Hesabını ödeyeyim


Şiir sen evrenseldin ne oldu da birkaç zümreye takıldın
Çalıp çırptılar seni
Kendi vatanında gece kondu nakildin
Sana emek verilmişti
Umudumun kır çiçeği
Benim gönül hanemde tahta sıra
Okunan okuldun


Cazibeni kaybettin,birkaç zillinin peşine takıldın
Hürriyete ettin veda
Züppe kılığına girdin
Umulmadık dehlizlere çakıldın aslını unuttun
Sen böyle değildin emsalsiz
Şimdi kendi mahzenine çekildin


Azat ediyorum seni hangi eteğe sarılırsan sarıl
İstersen deryada yüz
Omuzlarda gezin gerdanlık ol
Boyunlarda görül
Bana dertlenme
Git kime eğilirsen eğil


Vakit geceyi zorladı artık yatmak zamanım
Senden çok şeyler öğrendim kalmadı
Ucunda gümanım
Bildiğim tek şey ağır gidiyor imtihanın
Yatıyorum şimdi yarına kader ne biçer bilinmez
Akıttığın göz yaşların
Kağıt mendille silinmez.



2010-05-25