Şiir Ve Cenaze

mezarlıktaki tüm ağaçlar
dökün yapraklarınızı ıssızlığıma
ve zemheri soluklu rüzgarlar
vurun ayaz ayaz parmak uçlarıma


düşümde sallanan boş beşikteki kızım
ağla avaz avaz annesizliğine
içimde yaran sızım sızım
kavuşamadık kaderin burgacında



adam kılığında maskelenmiş mahluklar
soyunun tihniyetsizliğinizden
saklanmayın sömürdüğünüz duygular arkasına
âleni belirginliğiniz alnınızdaki kara lekeden



kıyafetsiz kelimelerin
giydirilmişliğiydi şiir
cenaze ise
onu boşverin
uğurladım kendimi az önce