Şiirin Zamanı Değil Şimdi

açıktan geçen sözcüklerin
ışığı çarpıyor süt limanlara
uzun havaları griye çalmış gökyüzünün
deniz yine ıslak,
yasak bölgelerinde karasularımın
yine yalnız,
at kestanelerinin kahverengisi ağaç diplerinde
yine ağlamaklı zamanı mısraların
iki boy derinliklerimde

sisini biriktirmiş dalgakıranlarım
çekilen sularına
denizler dalgasını geçiyor kıyıya
gidip dönüyor hüzünler
siya....siya
dalınacak bir düş bile yok derinliklerinde
üşümüş,
suya ilk değen avuçlarda dünlerim
şiirin zamanı değil şimdi
seni ele geçiremeyecekler yüreğim



(çağrısız bunalımlarım mısın ? )