Sisli Puslu Günlerden Sonraki Yıllar

Koca püro tütemiyordu salyalarından,
Gözleri çapak çapak,
Gömlekten fırlamış bir de göbek,
Ama aklı gariban sırtlarına basmak,
Ya yükselmek,
Ya kazanmak.

Sisli puslu olmalıydı hava,
Kurt dumanlı severdi ya.
Pus barut gerektirir,
Ölümse korku demekti,
O halde,
Ölmek gerekti.

Seçilen gençlikti,
Damarlarda deli kan vardı,
Vurdu kırdı olacaktı ya,
Hani barut pustu,
Hani,
Hava sisli olmalıydı.

An geldi nice canlar yerde,
Upuzun ama dosdoğru yatıyordu,
Gülümseyen yüzler ölüydü,
Yarınların umutlarıyla doluydu.
Yarınların var olacağını sanmaktı en büyük hata,
Koca püro sönmedi salyalardan,
Salyalara boğuldu nice canlar,
Yarınlar kurban oldu,
Yarınlar öldü,
İşte yıllar sonra,
Gördüğüm buydu,
O sisli puslu yılların ardından.


16.09.2009.İstanbul