Sıtmalı Düşler

gidiyorsun şimdi...
sıtmalı düşlere terkedip.

kuşların ötüşleri de silinir gecede biliyorum.
örtüsünü sererken yalnızlık üzerime,
öyle ani, veda edemeden birşeylere
loş bir karanlık siner sinsice göremediklerime.

kirpiklerimin ucunda öbeklenmiş birkaç yaş tenli kelime
akar gider konuşamaz pıhtı gözlerim.
huzurda vermez artık mavisine kandığım deniz
baktığımda hep sızı, hep tuz
lanetli bir yalnızım artık-larımla
halvetim pirket duvarlar içinde çaresiz
arındıracak ruhum uzaklaşırken içinde.