Siyah Gece
Yalnızım yine
Yersiz, yurtsuzum
Uykusuzum, sana susuzum.
Koptum dalımdan yaprak misali
Sürüklendim?
Karşı koyamadım yokluğunda çıkan fırtınaya
Her bir parçam dağıldı ayrı yerlere.
Yoruldum savrulmaktan
Ordan oraya.
Yıkıldım?
Çelme taktı hayat
Ezildim ayaklar altında.
Kalktım yapıştığım kaldırımdan
Emekledim dizlerimin üstünde
Geldiği yöne gittim dalga seslerinin.
Göremedim
deniz mavisi gözlerini
Sokak lambasından sızan ışıkta.
Diyemedim?
Geliyorum sana bir daha dönmemecesine
Aç kollarını hadi al beni sonsuz çarşafına.
Bırakmadılar ki, geleyim
Yem oldum bilmediğim oltaların kancasında.
Ateş oldum önce acımadan yaktılar
Kor oldum, küle döndüm.
Oyun oynadılar
Kör oldum
Körebe oldum.
Ben istemeden gözlerimi bağladılar.
Şiir uzun ince bir yoldu. Nerde olduğunuzu asla bilemezsiniz!
Devam...
👧HAYIRLI GÜNLER HERKESE YORUMLAR İÇİNDE TEŞEKKÜRLER.👧
Dilek hanım gerçekten kaleminizin kelamnına hayran kalmamak elde değil ...
çok güzel bir şiir tıpkı diğerleri gibi tebrikler ..
sevgilerimle
Hava hanım teşk ederim yorumunuz için.hayat iniş çıkışlarla dolu bir asansör gibi.şiirdeki kadının gecesi karanlık evt,yıldızlarını bir bir söndürmüşler.ay'ın bile önüne geçmişler.elini uzatıp bir mum bile yakan olmamış,önünü görsün diye.bakmamış kimse yılların yüzünde bıraktıgı çizgilere.kör etmişler duygularıyla beraber.
Siyah; gece ile kullanıldığında hemen şu soru gelir yazara ,Gece zaten siyah değil mi neden vurguluyorsunuz diye...Oysa gece siyah değildir ,siyah olmasın diye ay ve yıldızlarla süslemiş yüce yaratacı.
Gece alabildiğine lacivert bakar bize çünkü içinde gökyüzünün mavisi vardır.
İşte şiirin içindeki siyaha rağmen ben biraz mavi bırakıyorum sayfanıza.
Etkiledi şiiriniz.
Tebriklerimle.