Sokak Çocuğu Bekleyişte...
Bir sokak çocuğunun
Yüreğinde ısıtıyorum ellerimi...
Ve
Gözlerinden bakıyorum
Yalnızlık iklimine...
Ucuza düşen insan figüründe
Soluk alış verişiyle atıyor nabzım...
Haykırışlarında debeleniyorum...
Ağıtına takılıyor yüreğim...
Çocuk yüreği,
Zulasında saklanmış...
Gülüşleri akıtmış dudaklarından...
Son vermiş umutlara elleri...
Kirli mavi bir ceket,
İçinde yırtık gömlek,
Naylon iple asılı pantolon,
Tabansız ayakkabı,
Sarılmış bedenine...
Abandı tinerine...
Kokluyor esaretini,
Ağlaşıyor usulca...
Kalabalık içinde,
Yürek sokaklarının,
Caddesi görünmüyor...
Ve
Sürmüyor merhamet,
Elini yüreğine...
Sesi boğulmuş özlemlerinin,
Sılasız düşlerinde...
Sözleri çalkalandı gecede...
Anne nerdesin diye...
tebrik edeeim... gönlünün güzeliginee.. istanbul'lu olaraj olarak. biz görelim gerisini boş ver..
👍🙂🙂😥😙😎görmezki kör gözler bu sokak coçuğu diye basmayı bilirler gerçekler acı gelir bizim milletimize bilmezlerki o çocuklar bizim geleceğimizden parçalar taşır duygularımız ortak yani hazal hanım
😥😥😥😥sokak çocukları toplumumuzun en büyük problemi...😙😙😙hatırlattığın için sağol...keşke herkes aynı duyarlılığı gösterse👍👍👍