Sokaklar Çare/siz...

( I )

Yüz yıllar öncesinde yavaş yavaş açıldı perde...

Gören gözlerin kör,
Duyan kulakların sağır olduğu vakitlerde,
İsmini zikretsen bir hayvanın, hakaret sayan benlikler
Hiç yüksünmeden üç maymunu oynadılar.

Hele birde üstüne üstlük
Kirvelik yaparken
Sokakların doğurduğu çocuklara karanlıklar;
Sadece dudaklardan dökülen bir ah'a yandılar.

Çare/SİZ...



( II )



Ayakta uyutmak için anlatılan hikâyelerde
Nedense hep
Günler günleri devirir
Aylar ayların habercisidir,
Yıl yıldan kötüye gidicidir.

Çünkü

Yardım ve yataklığa girerken merhametli duygular
İki çift laf etmeye bile fırsat bulamadan
Sebepsiz takılan çelmelerin sancısına kandılar.

Çocuklarına günlük protein hesabı yapadursun dünyadan bihaber aileler,
Reçetesi milyonları yazan aşılardan korkarken
Sıcak muayenehane kokusunda tosunlar;
Umursamazlar ki, bilmedikleri mekanlarda,
Hasret kaldıkları sevdalarını sarar kollarına izbe sokaklarda çocuklar
Üstelik Kangren olmaktan bile korkmazlar...

Neştere de gerek kalmayacak ,
Bir yoksulluk bir diğerini bileyecek zamanla
Kesip atacak çürüyen etini vaktini doldurmadan.



( III )



Akmayan gözyaşlarından
İçeri kanayan yaraların vebali sorulacak/mı bilinmez ama
Lal kalan dillerin hesap günü mutlaka olacak.

Etinden ve kemiğinden ayrılırken körelmiş nurun,
Çıkarken divane gibi hesap gününe,
Eteğine yapışan bir çocuğun ruhundan ötesi düşecek sıratta rahmine
Sancıların en dayanılmazıyla doğuracaksın;

Ve

Süt yerine kan akan göğsünden emzirirken günahını
Gözlerinin görmeye dayanamadığı ucube hayatının
Kordonuna düğümünü sen atacaksın.



Mayıs'2009 Aydın...