Sonbahar

Hüznünle geldin yine sonbahar
Oysa güneşi alamamıştım henüz gönlümün kapılarından
Gün ışığına maruz kalamamıştı gönül evim
Hüznün soğuk geldi sonbahar
Titremekteyim!

Dökülen her yaprakta güneşten kalıntılar aramakta tenim
Gözyaşlarım yağmura karıştı
Ne kadar ağladığımı farkedememekteyim. . .

Her gün pencere önünde bedenim
Hava almaya korkmaktayım
Hüzünlü soğuğundan üşümekte,
Donmaktayım!

Almak zorunda mıydın ey sonbahar sevenlerimi? !!
Gitmeli miydi onlarda döktüğün her yaprakla meçhule?..
Soğuğundan üşümekte, havasızlıktan boğulmaktayım
Senden değil beraberindeki hüznünden korkmaktayım sonbahar,
Beraberindeki hüznünden korkmaktayım!

Nefes alamamaktayım
>O'nun boşluğunu senle doldurmaya çalışmaktan yorulmaktayım sonbahar
Yorulmaktayım!

Gücüm kalmadı dayanamamaktayım. . .

Yanlızım sonbahar korktuğum geldi başıma
Dolduramamaktayım yarin boşluğunu
Tükenmekteyim sonbahar, ölmekteyim!
Çaresizim. .
Son bir ümitle baharı beklemekteyim
Ama dayanabileceğimden şüphe etmekteyim
Yanlızlığı anlamaktayım sonbahar
Yaşamaktayım!

12.09.2009 23:59
>>hüzünle yazılan her şiir gözyaşlarını beslemektedir<<