Sonsuz Aşk (katya)

uğursuz ınce hastalık salındı ciğerine
katyam nazenin çiçek dayanmaz acılara
gonca güller hesabı boynununu büktü soldu
narin
uykuya yatar gibi
kuytulu sonsuzlukta
her ebed üzeri seyir dar patikalarda
uğursuz bir uğrunun dilbazlığına düştü
katya

zaman ne kadar acı ölüm ne kadar gerçek
sonsuzluk uğurlanmana dilime varmaz ölüm
katya
doyumsuz seranatlarda
sarmaşıklar gibiydik
esti delice bedbahlık ayırdı bizi
katya

haberler uçurulsun bizi çekemeyenlere
toy düğün olsun onlara
biz bizlikten kalmadı
uğurlar olsun sana katyam
ben düşünle yaşarım
senin sonsuz aşkınla ben bir başıma çaresiz
dert ırmağı gözlerim
çağladıkça çağlarım

katyam
senin ellerin buzlu dağ başları gibi sağuk
mavilik kıskandıran göz renginde kayboldu yıldızlarım
nice nice sündüzler kesilsin kefen diye
katyam narin bedenin
defin yeri yüreğim

her ebed yolcusunun varım yeri var elbet
dayanılmaz hasretin asılmış yüreğime
katyam çokta geç olmaz
bende gelirim elbet
sanki paslı bıçaklar saplandı çiğerime
katyam...