Sonsuzluk
Yalnızlığın rüzgarlarıyla
Savrulurken sonsuzluğa
Ruhum bedenimi terk etmek üzere
Gözyaşlarım ıslatıyor avuçlarımı
Yüreğimde alev alev bir acı
Karanlık bir boşluğa doğru gidiyorum sanki
Aşk yolculuğunun sonuna
Her şeyin bittiği yola
Ruhum bedenimi terk etmeye başlamıştı
Karanlığın derin sessizliğinde
Çizgiler yürüyordu gecenin karanlığına
Sonsuzluk yolunun ıssızlığında
Zamansız çıktım aşkın yalnızlığına...
zamansız çıktım aşkın yalnızlıgına ,,aşk zamanlı mı zamansız mı bilinmez ama,yüce bir duygu oldugu kesin ama,yükledigi anlam da sorumluluk da agır,,,, tebrikler zeynep hanım👍
eline sağlık güzel anlatmışın teprikler sundum
tşkler👧
Yüreğinizin derinliklerinden süzülen nahif dizelerdi...
👍👍👍Tebrikler şaire....
tşkler...evt belki daha da derinleştirilebilirdi şiir ama elmden bu kadarı geldi...zamanla o da olur