Sorarım Size İnsan Kaç Kere Ölür
Basmadık yer bırakmadığımız zaman
Bu güzelim topraklarda
Dağlardaki mantarlar, tarlalardaki fareler
Çağıl çağıl akan dereler
Yere düşen yapraklar, karıncalar, kelebekler
Kozalaklar ve kundaktaki bebekler...
Yurdumun coşku dolu insanları
Onların alınterleri
Vatanını seven lazlar, çerkezler, gürcüler, kürtler...
Hep beraber yücelteceğiz yurdumuzu
Hep beraber şişireceğiz avurdumuzu...
Bağırdığımız zaman karşı dağlara
Biz Türküz, biz Türküz Altay'lardan beri
Hatta daha da ötesi var diye...
Uzun hava gibi yanık
Ve tarihe binlerce yıl ötesinden tanık
Ölümü gözünde büyütmeyen
Bağrı kor gibi alev alev
Mert insanlarmış bunlar diyeceksiniz...
Tanıdığınız da bizi...
Karalayanlar da utanacak
Şerefsizlerde, alçaklarda, kalleşlerde...
Sokakta bulmadığımız vatanımızı
Sokak serserilerine peşkeş çekemeyiz.
Sorarım size
İnsan kaç kere ölür?
Adam gibi adamlar bir kere
Şerefsizler.............kere...
Noktalı yerleri varın siz doldurun...
yüreklerimiz biz Türküz diye haykırıken dillerimiz lal kesiği olurda masaya yumrugumuzu vurmazsan bu şerefsizler ne ölür nede soyarı kuru bence şair dost.
bu dünya zaten şerefsizlerin dünyası değil mi? etrafına bir bak hele şairim şerefi ile çalışana ekmek bile yok bu zamanda . ne diyelim biz değil bizi bu hallere düşürenler utansın.
bu şerefsizler ölmez şairim ölmezzzz ölen senin benim gibi garibanlar olur ancak. onlarında salasını veren bulunmaz.
en derin saygılarımı bıraktım dost sayfanıza duyarlı yüreginiz dert görmesin hürmetler.
...Sözcü meydan çağrısı yaptığında '' eşkiyamısınız ' sesi yükselince; '' eyvah ! '' dedim; huzurlu günlerin hiç olmayacağını düşünerek. Satırlarınızda ki coşku ve anlam umutlarımı yeşertti yeniden
Teşekkürler paylaşıma yine okunası ...