Söyleyemediklerimi Şiirlerimin Mısralarına Astım

----



Söyleyemediklerimi dilimin insafına bıraktım

Nedensiz yağmurlar yağar
Eşlik eder gözlerim
Sonrası gırtlağıma sokulan alazlı bir susku
Konuşsam, sözlerim yanacak
Has bahçeler mateme sürgün
Kokusuz güller açar,
saksılar çaresizliğinde ev sahipliğinin
Bahçe kırıntılarında yaslı bir hüzün
Ölçülmez kuytularda eylül s/arınıyorum

Söyleyemediklerimi yüreğimin susamışlığına bıraktım

Vedalarında ;
En çok avuçlarından söktüğün umursuzluğuna
Yalancı bir tebessüm asılırken dudaklarına
Gözlerinden şua izbe izbe derin
Hallerine yandım da yandım


Söyleyemediklerimi gecenin karanlığına bıraktım

Büyüsü solardı avuçlarının sıcak hatırası
Ellerinin izi silinirdi bakışlarımdan
Karanlık solurdu yüzünün yüzümde kalamadığını
Aynalar gömülürdü kedere
Yüzüm görünmezdi..
Bilmediğim lisanda şarkılar çalardı radyolar
Ahhh..anlar gibi ağlardım..


Söyleyemediklerimi şiirlerimin mısralarına astım


Tenim esmer kokardı sana şiir yazdığımda
Ellerimin ayasından ayaz akardı
Parmaklarımın arasından mısra mısra hüzün
Yorgun dert türküleri ilham ekerdi yüreğime
Sana utanıp,,
Sana kızıp,
Sana sitem edipte söyleyemediklerimi
Satır satır sana yazıyorum..