Sterliçya

Diyelim ki saat üç
Mor bir sabahın uyanma vakti
Avuçlarım da yorgun bir hüzün



Yüzün bir otobüs camında
Örneğin
Yüzüm dağılacak birazdan
İçime çökecek bu şehir


Uzun bir keder
Kısa sarılmalarda
Sarmaşığım anla
Ayak bileklerinden kirpiklerine
Asılmak yalnızlıktan


Ah öpseydim bir daha
Ayın değmedigi gölgen
Sonra öpseydin
Bir şiiri son nefesinden




Diyelim ki sen uyudun
Avuçlarım da unuttun yüzünü
Sonra ben en çok seni sardım
Sarmaşığım
Kısa gelip uzun kaldım
Do ku na madım
Kırılır diye
Gözlerinde zamansız düş
Anlamı/ürperti susarken
En büyük ayrıntı
Çatlamış bir kalbin aynası
İçime sızarken
Sana aşk çaldım
Bir masal kitabesinden



Hiç bir düşe sığmadı
Sarmaşığım
Sakıncalı bir yeşil
Dalından köküne
Akan kandım


Kıbleme yağmurdan
Sarmaşığım
Parmak uçlarından
Alnına
ki
Ben yazdım
Kör bir akşam
Kurşun bir kalem
Öpmeden duramazdım




Kuyu da ay

Söylencesi, ateş

Yakılmış, derrin siyah

Liflerinden asılmış, eski bir masal

Bütün dönüşleri, ricat

Ben en çok sevmeye inandım...