Suç Benim/mi?

Sol yanına sancıyı saplamış,
Beynine umarsız sevdasını
Yıkılan hayaller şehrin(d)e hapsolarak -
Hürriyetini kaybeden bir yüreğin
Eline aldığı kırık bir kalem,
Yırtık bir kağıt ile-
Son arzusunu yazmakta hayat(ın)a.

//...Güneş doğ artık karanlık dünyama!...//


Vurdum duymaz bir yüreğin eseriyim ben
Kanlı gözlerim - yaralı yüreğim
Zûlme dayalı talihim ile
Kaybettim seni.

Hem seni,
Hem'de kendimi!


Buruk bir tabiat içersin'de
Vuruk bir hayatı yaşıyorum
Göz yaşım feleğin pençesine mahkûm olmuş
Gözlerim ise,
Acının parmaklıklarından bakıp -
- Hep rûzgâr'ın mutluluğu estirmesini bekliyor
Çaresizce.


Lakin, tüm düşüncelerim - İsteklerim - Hayallerim
Kara bulutlar altında kaldı.
Şimdi olduğu gibi.


Mutlu olurum diyip de attığım bir adım ile,
Mutsuzluklar şehrine girdiğimi görememişim.
Gözlerimi sevda seli kör ettiyse,
Suç Benim mi?

DeLi-oĞLan