Suç Unsuru Olmayan Cinayet
unutsun diye şiirleri
öldürdüğüm çocuklukta
suç unsuru yok....
sanmasın ki, gelecek
mavi mevsimlerden ibaret
beklediği ümitsizliğin tarihidir
gülüşü
grev çadırlarını görecek
koşturan heyecanını
nasıl susturmalı
biri anlatmalı
aşksız insanlar
yalnız insanlar, dolu uzaklarda
ah! özlemi ne derin
ne cesur büyümeye
ama yenilecek hüzünlere
şimdi okşadığı oyuncağa değil
aşkın tenine değecek, elleri
ilk sevişmenin
heyecanını yaşayacak bedeni
kendi eliyle verecek, yüreğini
doyumsuz gençliği, sıcak
ama
yanlış yazılmış kaderi
hep ağustosta, üşüyecek...
Bir nedenle "gönder" kutusuna gitti parmağım. Yorumum eksik kaldı. Kanımca şiirde anlatılanlar, şairin çocuğuna yöneliktir ki annenin deneyimleri aktarılmıştır. Umarım, kaderi de doğrudur, kendisi de yanlış yola sapmaz.
Ortada bir cinayet var ama suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkin savunma güzel yapılmış. Şair, çocukluğundan aklanmış. Kutluyorum.