Suçluluk.....

Gülücüklerden vazgeçeli çok oldu benim
Öpücüklerimi de unuttum dünde
Gözyaşlarımı alsaydım keşke
Sana benzeyen damlalarımı
Tanelerimi çocuk...
Hani arı, hani saf, duru bir deniz
Yüreğin gibi tertemiz, lekesiz
Kirsiz pak
Sunabilseydim bağrımı sana çocuk
Sarılabilseydim kucak kucak!

Hayallerim böylesine bulanmasaydı hani
Dolanmasaydı dağları kapkara bulut
Paramparça doğranmasa her umut
Kalabilse goncalarda tomurcuk
Senin gibi çocuk...
Yüreğin gibi umutlu, çoşkulu
Kuşkulu kalmasaydı günüm
Gürül gürül akabilse şelalem
Yanabilse meşalem hep
Güneş gibi büyük
Işıldasaydım sana çocuk!

Kurumasa diyorum ya çiçekler
Yok olmasaydı keşke sevdası kelebeğin
Her bir dalın konarında umut olsaydı
Yuva olsaydı kuşlara sımsıcak
Kanat kanat uçabilseydi sana
Sapanımın çatalına lanetler
Kasığım da sancım var
Acımla yüzleşsem senden çok önce
Dönence olmasa keşke bu kahır
Ağır gelir şimdi çocuk
Çok ağır!

Hangi dilde ağlaşırsın kim bilir
Hangi yüreği dağlamaz çığlığın
Hiçliğime sayılmaz mı geçtiğim yollar?
Ne renktir mesela gülücüklerin, bilmem
Öpücüklerin konar mı huzurla
Hangi uzvunla seversin beni?
Odaklanır mı yüreğin hep bana
Kavgalarına düşer mi adım?
Davalarına hüküm mü konar yoksa
Asılır mı boynuna bir eski yazgı?
Bitmez ki, kaygım çocuk
Dinmez ki!

Bilinmez ki ne getirir yarınlar
Neyi sunar hayat sana?
Sorgular başlar, yıkılırken kaş
Taşlar parçalanır ben de
Senden gelen her sitemde bir iz alırım
Sızlanırım çaresizce
Çehrem süzülür sessizce, çekilir kanım
Yıkılır içlerim, ben çökerim
Devrilir anıtlar göçerim
Adıma kurulur yüce bir divan
Vurulur hükümler boynuma
Sorgular banadır çocuk
Suçluluk yüreğim de!

28-11-2008