Sukût-u Hayal

nedir içimdeki bu kara delik ?
aynalarda silik bir suretim şimdilerde
ve özlemin en koyu rengi gözlerimde
hasret vurur derlerdi de güler geçerdim



vuruldum !



elma şekerine çığlıklar atan kızı kaybettim
bitimsiz günlerin karanlık girdaplarında
ve elini bırakmış olmanın pişmanlığında



büyüdüm !



önce bir sessizlik alırmış insanı
lâl olurmuş dili
yüreği sıkışır
bildiği tüm cümleleri unutur
sus pus olurmuş gülüşleri



sustum !




renksiz rüzgarlar ürpertir içini
kuru ayaz çatlatır dudaklarını
sevgilinin yokluğu derin uçuk
buz kesermişsin tepeden tırnağa



üşüdüm !




herşey sıradanlaşır
gün doğumu anlamını yitirir
ve ölürken gün akşam saati
seni de katar götürürmüş yanında
gömermiş sessizliğine



öldüm !








içimde piç bir yalnızlık büyür
tüm yetimliğine rağmen yüzünde esrik kahkaha
arsızca benliğime sinmişliğinde
yutar tümcelerimi
sessiz çığlıklarında
hiç olur şiir
duyduğu suskunlukta


















yirmibirmartikibindokuz