Sükut-u Ömür

/Kelamların asaleti üzerimde ağır bir yük bıraktığından,
Çoğu defa konuşmanın sadece bir dudak yorgunluğu olduğuna,
İnandığımdan,
Bazen de savaş mühimmatı gibi kullanıldıklarını,
Anladığımdan,
Sükut halindeyim en lal tarafından/

Doğduğumda avazım çıktığı kadar bağırdım,
Üç beş söyleyeceğim şey vardı,
Olmuyordu içime attım,
Hıçkıra hıçkıra mütemadiyen güven arayışı ile,
Pervazlarımı açıp ağladım,
Anamın kucağında olana dek...
Mağlubiyetimin ocağında tutunana dek...

Üç yaşımda konuşmaya başladım,
Yani en azından ben öyle sandım/
Kendim söyler kendim duyarmışım çok sonra anladım,
Halimden memnundum yine de,
Çünkü kalemi ilk kez o vakit elime aldım,
Yazdım-yazdım,
İçimden dışıma geldiği gibi...

Beş yaşımda gökyüzünü tanıdım/martılara dost oldum,
Maviyi ceplerime doldurup,
İlk hayalimi o zaman kurdum,
Yanımda kimseler vardı/ben hiçbir yerdeydim,
Herkes her şeye karışırdı,
Lakin,
Sadece düşlerime kimse dokunamazdı...

On bir yaşımda cigaraya başladım-ciğerlerim feryat figan,
Dumanını üstüme örttüm/
Umutlarımı paketine tıkıştırdım/
O bile bana çok şey anlattı-daha da eminim anlatacağı vardı,
Ben ise sadece dinledim/
Bu kez hissediyordum yapabilirdim/
Yine de konuşmadım...

On yedimde aşkın zehrini boca ettim damarlarımdan,
Garipti,
Hem canım yandı-içim acıdı,
Hem de ruhum arındı gönlüm ferahladı,
Ta ki on sekizimde terk edilene-kelimeleri siyaha boyayana kadar,
Ayrılık/
Bakarsanız saf-katıksız acıdır karşılığı sözlüklerde.

On dokuzumda tekrar denedim konuşmayı,
Elime dilime bulaştırdım istemeden öğrendim,
Gönül kırmayı,
Nefret ettim konuşmaktan-diledim zamanı geri almayı,
Olmadı,
Birkaç telaşeden sonra öğrendim bir daha hep susmayı,
Susup,
Sessizlikten güç almayı...

Yirmimde derin düşüncelere daldım/
Aradım samanlıkta iğne seste nefes gibi,
Bulamadım/
Şu güne dek adam akıllı ne yaptığımı,
Sızladı içim/
Yandı yüreğim/
Gördüm boş sayfalardan ibaretti yastık altı günlüğüm.

Sükut-u ömrümün bilmem kaçıncı durağındayım artık,
Ne kadar daha sürecek bilmem bu yolculuk,
Tek bildiğim,
Susacağım/
Hep susacağım
Gün olup devran harflerden yana dönene,
Kendimde cümlelerden hesap sorma gücünü,
Buluncaya kadar...