Sürmelya

Gün değgisi gözlerinden
Bir kürdili şarkı sızar saçlarına Sürmelya...




Körpe bir ayrılık susar sensizliği
Kar soğuğu esmer bakışların vurur geceyi
Issıza dem tutar albenisi hayatın


Soluk alışlarına aşerer zaman
Körpe düşler sağılır kirpiklerinden


Yağmur uçuşlu siluet kanadında
T/aranır sebepsiz düşük yapan gözyaşların
S/aklar ayın yalnızlığını muhabbet suskuları


Ruhuna s/övgüler dizer akşam güneşi
Vaveylalarında sürgün olur dönüşün



Ahhh Sürmelya!


Mızrabına saklı gamzelerinde
Tan yeri takdis eder sabahı
Gün ağara durur umuma açık
T/ekler zamanını şair bıyık altı gülüşlerinde
Asude sonbaharlar sarar sırça köşklerini


Bir arapsaçı dolanır kuytulara
Söner yalnızlık fenerleri çiselerinde
Yağmur s/iner avurtlarına ikindi turlarında
Düne hasım olur tükeniş
Gönül küse kalır Sürmelya keşişlemelerinde


Bir sevgiliye keşif dolanımlarında
Süpürülür dün tozları
Bir geldim geçtilere vurgun yer ömür


Ne son perde çekimidir güz görümlülüğü
Ne de ardından susuşa çığlıktır Sürmelya


Göz k/açığı
Bir aşk dolaşır albeni çizillerinde
Rahlelerinde suskun sureler okunur
Gece esas duruşunda selamlar hayatı


Muhalif rüzgarlar dolanırken yokluğuna
Tok bir yalnızlık sarar gün döngülerini


K/anar gece Sürmelya

Ölüme s/es olur gülüşün...