Sus Kimse Duymasın

( Eyvallah )

...
sadece yan bahçeye gittim
kangren olmuş ayaklarımı adımladım
lakin aylardır kargaşadayım
sus!
kimse duymasın
bir dilber aylardır kocasını uğurluyor kapıdan
olta elinde
kıskıvrak tutuyor benliğimi
duydun mu?
yem oluyor hayallerim
bak
hala darda yüreğim
aşırdı yıldızlarımı büsbütün
Allah'sız kadın ehil
say talan gökyüzüm
öyle ağırım gönlüme ki bu sızı şivan
düşünsene
ay parlamıyor masmavi düşlerime...


bu mudur ?
kahır dedikleri
evimin çatısı yıkık
üryan pencerem
şunun şurasında
ne kaldı bahara derken
meylim yalanlara
hiç kendimi aldatırmıydım
anla!

bahçede onlar
aşikar günah
aşka küsmüş çiçekler
ve karanlık
ve çileli
ve ölgün
ve
küçüldükçe yüreğim
anlasana
çıldıracağım...


kendine yaman olmak nedir bilir misin?
bilir misin ?
bir bir ellerinle büyüttüğün çiçekleri yolmayı
belki de mutlu olmak yolunda
derme çatma kuruyordum köstek saati
biliyor musun?
incitmezdim hayallerimin kalp gözünü
biliyordum ömrün ilacıydı avuntu
gör işte
bu gidişle hayallerimi çiğnedim
şimdi kim ne derse desin
konuşamıyorum
ah bir heceleyebilsem
nefessizim...

inan sadece yan bahçeye gittim
bedesten düşlerime bir hayal kırıklığı daha
hasbelkader döndüm kıraç topraklarıma
''yolcu yolunda gerek'' miş
yan bahçede
-günaydınımı
iyi gecemi
başıboş felfecir eşimi çoktan almış
çoktan gönüllü teslim
olmaz olası sevdiğim
bağla katran dem karası gözlerimi
ağlayamıyorum
sus!
eyvallah diyemedim
bile bile
kıyım kıyım içim...


sadece gittim
satırladım nutkumu
şadırvan bahçede
düğümlendi sözlerim
bak
esersizim...