Talandan Bana Kalan

ne zaman bir limana
demir atmaya kalksam
henüz çıkmış oluyor
kıran kırana bir savaştan

bir gündelikçi sabrıyla
ortalığı toparlamak
hep bana kalan

emek
zahmet
mühim değil de
anahtarı paspasın altına bırakıver edası
asıl canımı sıkan


hasılı
zaman ensemde
aşk ise hep önümde
ben böyle nefes nefese
koşuyorum ardından