Tanrının Ahdi/İmgelemi

''Ne zaman içime biraz fazla baksam, yükseklik korkum depreşir'' sonra ellerimi kaldırım havaya, yıldızlara seslenirim; beni de alın yanlarınıza,ant içiyorum, yaramazlık yapmam diyorum,ama inanmıyorlar,benim de inanmadığım gibi adeta. Bir şiir versem peki,yine almaz mısınız,düşünüyorlar,düşünüyorlar.Peki kimin şiiri bu? Bu sefer ben düşünüyorum,düşünüyorum,ansızın dilimden Hazal Karadağ,diye bir söz fırlayıverdi.Eyvah, ya kabul etmezlerse. Tam o esnada içlerinde parlayan en büyük yıldız,hey! bir şiirini daha isteriz o zaman ve bu 'zerya' olsun der ...Ya her şeyi göze alarak red edeceğim yıldızların dileğini,ya da zeryayı göklere serpeceğim,benim olmadığını bildiğim halde.. ''..sanki herşeyi onun onaylaması gerekiyormuş gibi bir kanı uyandırır, ya da herşeyi ona onaylatmak gerekiyormuş gibi bir kanıya insanlar kendiliğinden kapılırlardı''

bu şaire ne demeli şimdi..

hazal karadağ.. kalemin efendisi..... yürü be şairem diyesim geldi:)

kutlarım yürekten👍👍👍👍👍👍

Muhteşemdi. Seviyorum kendiyle hesaplı ağrılı şiirleri.

Perdenin arkasındaki peder gibi tanıklığım. Arınış büyüyor anda. Dinliyorum usulca...

Su gibi duru bir anlatımla ve ilmek ilmek işlenen mânâ... Ne denir ki sevgili şair. Öpüp başa koyulur şiir.

Kutluyorum çok çok. Sevgimle...

nekadar coşkulu gümbür gümbür işlenmiş aşk çok içten ve samimi bir günah çekilmiş gökyüzüne günün şiiri olmayı kılpayıyla kaçırmıştır bence bu şiir

saygılar

bu akşamın incilerine aday bir şiir dökülmüş yine

kaleminden dizelere ,

hakiklaten kıskanılacak kadar güzel bir şiirdi

tebrikler Hazalım inciler saçılsın sayfana 👍