Taş Kalplisin

Bir viraneler şehri oldu yüreğim
Depremler yarattı yokluğun bende
Gülmeyi unuttu, hep ağladı gözlerim
Ama o taş kalbin bilmedi işte

Bir yalanı ben gerçek sanmışım
Delice bağlanıp, hep ona aldanmışım
Tanrı gibi ben birtek, sana tapmışım
O taş kalbin anlamadı boşa yanmışım

Oysa sevgi paylaşım derlerdi bize
Biz neyi paylaşamamıştıkki söyle
Bin parçaya bölündü yüreğim işte
Ama o taş kalbin görmedi yine

Benmi anlatamamıştım, senmi anlayamadın
Dağlar bile duyduda sesimi bir sen duymadın
Ya ben yanılmıştım, ya sen yalandın
O taş kalbin gözyaşını tatsın ağlasın,
Ağlasında birgün beni anlasın...