Tek Başına 4

Demiştim sana,
'Ve delice çeker giderim serumlarımı.'

Çektim sonunda,
Hiçbir aşka benzemedi çığlıkları.
İnce ince gölgesi yürüdü temiz sayfalarıma.
Bu ihanet miydi, bilmiyordum...
Her gülümseyişinden dökülüyordun başka yüzlere,
Görüyordum,
Görüyordum da şefkatime söz geçiremiyordum.

Kuşkusuzdu hayat aşkın kadar,
Şimdi bir çelişkiden diğerine atlıyorsa masumiyet,
Azınlığım evrene
Ve evren kollarımda can veriyor.

Ben hiç yalan söylemedim ki hayata...

Elim neyse oydu üstünüzde.
Omzunuza takılan nişanlar gururumu taçlandırırken,
Susup izledim sadece.
Oysa,
Oysa konuşmak vardı merasimin tam ortasında.
Yakanıza bir papatya iliştirmek düşümde,
Kış bahanesine sıcak bir buse kondurmaktı sevdanıza.

Şarkılar susmasın diyor ıslıkların.
Kulağıma eğilmekten vazgeç şair!
Ben sana sevda dediysem, yaşamaktı gayem.
Sorgusuz, yargısız ve çırılçıplak.
Şimdi tenime umudu çizebilir misin...

Gözleriniz bir maviye bir turuncuya bakıyorsa,
Üstelik hala siyahın egemenliği oturmuşsa baş köşenize,
Anlaşılmazım renklere, öykülerinize.

Bir gün çözecektik düğümleri,
Geçip gitmeyecektik çiçekçinin dünyasından.
Oturup eski kederlere yeni kederler giydirecektik
Ve hiçbiri bu kadar üşümeyecekti.
Çünkü sen,
Çünkü ben,
Biz sevginin aşısından çıkaracaktık tüm yan tesirleri.

Demiştim sana,
'Ve delice çeker giderim serumlarımı.'

Çektim sonunda,
Çünkü biz saatlerimizi ayarlamayı unutmuştuk.
Sen sonsuzluğa
Ben ölüme
Uyuduk...