Tokmak Hiçkırık
Eflatun kokuyordu akşam.
Bulutlardan mı çalmış, ne?
Efkarı.
Oysa,
Bulutlar da kızıla dönmüştü
Hüzün esiyordu, bahar rüzgarı.
Güneşi dinlemiyordu.
Dinlemiyordu güneşin,
Sıcak sarısını...
Ya ben!...
Sesleniyorum,
Karşı yamacın sisine.
Bir yanı morarmış.
Niye yalayarak geçiyor
Yeni filiz çimleri...
Döküyormuş meğer,
Yüreğindeki çürükçül,
Karşılıksız sevileri,
Biriktirdiği,
Morarmış hüzünleri...
Toprak emer diyor
Gözüm pınarından saldığım
Mosmor olmuş,
Elemi, kederi...
Ya ben!... Ya ben!...
Nasıl bırakabilirim?
Boğazıma düğümlenen
Tokmak tokmak hıçkırıkları...
çetrefil
Şiiri sevdim hissettim ve seslendirdim ben yüreğimi kattım zannederken olmamış demek ki Safiye hanım sevgiler...Saygı duyarım düşüncenize...
duygu sağanagı bir şiir
çok güzel bir fon
mükemmel bir ses tonu
keşke keşke diyorum şiir düz yazı gibi degilde
duygu katılarak yürekten okunsaymış,
eminim ki yürekleri titretirmiş
aslında firdevs hanımın sesi mükemmel
her dinlediğimde çok beğenmişimdir.
selam olsun bu güzel şiiri bizlere sunan dost yüreklere 👍
😅😅 yine güzel bir şiir hocam zevkle okudum... yüreğinize sağlık...saygılar..👍👍👍👍👍
Sadece okudum dinleyemedim...Coştu kalem...Tebriklerim okyanus...👍👍👍
Yorum yok...👧çok güzel...saygılar...