Toprak Üşütmez Çocukları

Örselenmiş bir annenin gözleriyle ağlayamam

Ve bilmem,
Kaç marhama çürütür bir annenin gözyaşları?

Tut ki ay tutulurdu yaz ayazı gözlerine
Her güldüğünde...

Karanlığa tapılan
Ölü sayıcılığı yapılan bu yerde

Cana kıymak sıradanlaşınca
Gülmelerin kabahat sayılırdı...

Ve,
Pis elleri, paslı yürekleriyle
Çoğalıyor kalabalıklar
Çekin ellerinizi
Çocuklardan

İnsan insanı kirletebilir mi?

Hangi mezara sığar gençliği ve hayalleri

Yepyeni kalaylanmış bir gökyüzüne
Yeni bir gün doğar sarı sıcak...

O gün gelir anlatırım belki;

Yamacın kır çiçeklerini
Çitlembik patlaması gülüşünü

Sevilmeyenleri değil, sevilenleri yazarım
Talandan arta kalanları değil
Koca yürekli adamlardan
Eşit pay edilmiş ekmekten bahsederim

Kim bilir...

Şimdi değil çocuk şimdi değil!

Rivayet olunur ki huzurun incir çekirdeğine saklandığı bir ülke varmış...


Sözbir 22. 02.15