Tuana

Dilsiz Aşkın

Ritimleri tıkır, tıkır

Yüreğim sokaklarına ses telniyor

Bak sızıntısında

Kayıp bir kız çocuğu doğurdu şiir

Söyle

Ben hangi kısır döngünün

Anaçsız toprağıyım

Zaman bana öyle ağır gelir

Dört mevsim ağırlaşmış

Yüreğimin öbeğine

Sevgili kayıp rüzgârına

Firik buğdayları, kuraklığa boyun büker

Ruhum bana öyle ağır gelir

Tan ağırlaşır gözlerimin sabahına

Dem düşmüş yüreğim kırık penceresine

Muzdarip bir acı süzümlenir kapımın eşiğinde

Gözlerim bana öyle ağır gelir

Aşkın

Gözlerinden tuana çisiliyor

Bir yıldızın seyrinden

Ne çok şafak ezberledim bir bilsen

Gözlerime kapanmayan sabahlara

Sözyaşlarım bana öyle ağır gelir

Ki

Şiir müfredatı bilmem

Aşk gibi

Şiirler sahipsiz gece

Zaman kırıntısı içinde kelimeler

Ağlıyor kağıda, kaleme

Ben/Sen gibi

Üşüyor ellerim hiç dokunmadığım ellere

Ağır sözcükler baskın

Esir yırtılmalar göğsüme kesik atıyor

Canım bana öyle ağır gelir

Anladım ki

Teferruat gerektirmiyor

Durma, infaz eyle

Akrebin zehiriyle

Öldür sevdayı

Hakkı kalmasın yarına

Ezberim

Uğurlamalı

Gitmelere

Bir kutsama vaktiydi düşler

Yoksul bir sevda

Ihlamur kokusunda

Gri şiirin ruhuna sarılıyor

Aşk

Yüreğim bana öyle ağır gelir

"Aşk" felsefi değil

Cennettine girdin mi aşkın

Sualsizdir.