Tuğçe Kız

Haykırsam duyulur mu, sesim öbür taraftan
O bebek gülüşlerim sızar mı gül yüzüne
Cehennem ateşiyle seslenirken araftan
Anne! Serçe yüreğim, eriyor günden güne




Dünya ne mel'un bir şey emzirdikçe küçüldüm
Güçlülerin elinde ölüp ölüp dirildim
Ne kurtlar sofrasına meze diye sürüldüm
Anne! Sırça yüreğim, çürüyor günden güne




Ne olurdu benim de olsaydı bir ailem
Sevgiye muhtaç kalbi eğdirmeseydi elem
Bir şair yüreğiyle dokunsaydı bir kalem
Anne! Ökçe yüreğim, vuruyor günden güne




Of çekmekle inmiyor sıra dağlar düzüne
Şans hiç eşit gülmüyor, her bebenin yüzüne
Kardelenler açmıyor kar vurmadan güzüne
Anne! Kırca yüreğim, buruyor günden güne




Tanrı şahidimdir ki ölmek farz oldu bana
Tek dileğim can annem kavuşmak oldu sana
Azrail'e haber sal elin bulasın kana
Anne! Tuğçe yüreğim, kuruyor günden güne


_Kardelen_
03.02.2013

İçeriği; 7+7=14,çift ayaklı bir şiirim
Tuğçe;Cennet'teki Tuğba ağacının dallarına verilen ad.
Kırca;1-Dolu
2-Ufak ve sert taneli kar, rüzgarla karışık yağmur.